در این مقاله با نشانه های سندرم تک فرزندی و راه های جلوگیری از تاثیر آن بر روی کودک همراه ما باشید. وقتی به گذشته نگاه میکنیم، خانههای قدیمی را به یاد میآوریم که در آنها حیاطی زیبا با حوضی کوچک وجود داشت تا کودکان در آن ساعتها مشغول بازی شوند و به همین دلیل بود که اغلب خانوادهها چندین فرزند داشتند و با صلح و صفا در کنار هم زندگی میکردند و بچهها در کنار خواهر و برادران خود شاد و خوشحال بودند، رشد میکردند و بزرگ میشدند.
اما بهمرورزمان با گسترش آپارتماننشینی، آن خانههای باصفا کمکم از بین رفتند و جای خود را به مجتمعهای مسکونی دادند. این شرایط دلیلی شد بر اینکه خانوادههای امروزی به دلیل کمبود فضا و دیگر عوامل به داشتن یک فرزند اکتفا کنند و همین امر نیز باعث شد که امروز شاهد وجود بچههایی باشیم که خواهر و برادر ندارند و بهاصطلاح تک فرزند هستند.
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
در بین مردم این باور اشتباه وجود دارد کودکانی که فاقد خواهر و برادر هستند، ممکن است دچار سندرم تک فرزندی شوند و خصوصیات اخلاقی نامطلوبی را از خود بروز دهند؛ چراکه آنها نمیتوانند بهدرستی با هم سن و سالهایشان ارتباط برقرار کنند و این مسئله گاهی اوقات باعث اضطراب والدینی میشود که دارای یک فرزند هستند.
باتوجهبه اهمیت این موضوع، درصورتیکه شما هم صاحب یک فرزند دختر یا پسر بوده و نگران این هستید که کودک شما چون خواهر و برادر ندارد، بهمرور ویژگیهای نامناسبی را از خود نشان دهد، با ما تا پایان این پست همراه باشید تا به شما بگوییم آیا تک فرزندی میتواند بر روی خصوصیات شخصیتی کودکان تأثیرگذار باشد یا خیر؟
سندرم تک فرزندی چیست؟
سندرم تک فرزندی در واقع مجموعهای از مشکلات است که ریشه اصلی آن مربوط به تنها بزرگ شدن کودک در خانواده میشود. بسیاری از روانشناسان معتقدند که این سندرم معمولاً اثر منعکسکننده منفی برای کودکان تک فرزند در پی خواهند داشت. این سندرم اغلب بعد از تولد کودک گسترش پیدا میکند و بیشتر جنبه رفتاری دارد تا بیولوژیکی و اغلب در کودکانی مشاهده میشود که تنها فرزند خانواده هستند و همچنین میتواند عوارض بسیار جدی را در شیوه زندگی کودک به وجود آورد؛ چراکه کودکانی که دچار این سندرم میشوند لوس، خودخواه و خودمحور هستند.
سندرم تک فرزندی بر این باور است؛ کودکانی که تک فرزند هستند و خواهر و برادر ندارند، در واقع افرادی ضداجتماعی خواهند بود و نمیتوانند بهدرستی با دیگران ارتباط داشته باشند. گاهی اوقات والدین با رفتارهایی که از خود در برابر کودک نشان میدهند، میتوانند صفات منفی مرتبط با این سندرم را در او افزایش دهند. پیشنهاد می شود از اسباب بازی آموزشی ما دیدن کنید.
نشانههای سندرم تک فرزندی چیست؟
درصورتیکه علائم و نشانههای زیر را در رفتار و حرکات فرزند خود مشاهده نمودید، ممکن است او دچار عوارض سندرم تک فرزندی شده باشد و لازم است شما والدین عزیز به فکر راه درمان این رفتارهای نامناسب باشید:
- از بودن در جمع خجالت میکشد.
- با خودش یا با یک دوست خیالی صحبت میکند.
- در مواجهه با مشکلات، آنها را بیان نمیکند و ترجیح میدهد با مشکلاتش زندگی کند.
- با شادی مشکل دارد و دوست ندارد شاد باشد.
- رفتار خوبی با دیگران ندارد.
- در معرض توجه زیاد اطرافیان خود قرار دارد.
- گاهی اوقات خود اکتفا، احساسی یا دارای اعتمادبهنفس است.
- تمایل دارد در همه موارد اعتبار داشته باشد.
- پیوند خانوادگی یا دوستی خود را گسترش نمیدهد و به همین دلیل اکثر اوقات تنها میماند. با انواع بازی خانوادگی و دورهمی آشنا شوید.
تأثیر سندرم تک فرزندی بر کودکان چیست؟
سندرم تک فرزندی میتواند بر روی کودکان اثرات زیر را به همراه داشته باشد:
1. رشد مهارتها در کودک تک فرزند پایین است؛ در خانوادههایی که یک فرزند دارند، معمولاً کودک آنها مهارتهای کمتری را نسبت به خانوادههایی که چند فرزند دارند، یاد میگیرد چراکه در خانوادههای چند فرزندی توجه از روی کودکان برداشته شده و آنها بهصورت ناخواسته کارهایشان را خودشان انجام میدهند، مثل غذا خوردن، انجام تکالیف و … آن هم بدون حضور پدر و مادر. پیشنهاد می شود از انواع اسباب بازی چوبی بانک بازی دیدن فرمایید.
2. والدین تک فرزند معمولاً استرس و اضطراب بالایی دارند؛ معمولاً در خانوادههایی که یک فرزند دارند، پدر و مادر دچار استرس و اضطراب بالایی میشوند، چراکه مدام نگران این هستند که برای فرزندشان اتفاقی نیفتد و مسلماً این حجم بالا از استرس را به کودک خود نیز منتقل میکنند و به او آسیب میزنند. حتی گاهی اوقات این اضطراب میتواند باعث بروز بیماریهای مختلف نظیر چاقی در کودک شود.
3. کودک تک فرزند بیشتر با افراد بزرگتر از خود در ارتباط است؛ یکی دیگر از موارد تأثیر سندرم تک فرزندی این است که کودک دچار بلوغ زودرس میشود چراکه او بهناچار با افراد بزرگتر از خود مثل عمو، عمه، خاله و … در ارتباط است و این مسئله میتواند آسیبهای زیادی از جمله بلوغ زودهنگام عقلی را به او وارد کند و همچنین در این مواقع کودک کمتر احساس شادی میکند.
4. کودک تک فرزند احساس تنهایی و اضطراب زیادی دارد؛ در خانوادههایی که یک فرزند دارند، به دلیل نبود خواهر و برادر کودک بیشتر احساس تنهایی میکند تا کودکانی که در خانوادههای پرجمعیت قرار دارند. همچنین به دلیل توجه بیش از حد پدر و مادر به او، کودک سطح بیشتری از استرس را تجربه میکند، اضطرابی آزاردهنده که نکند والدینش او را دوست نداشته باشند. پیشنهاد می شود با خرید بازی تقویت هوش به رشد مغزی کودکان خود کمک کنید.
چگونه از تأثیر سندرم تک فرزندی بر کودکمان جلوگیری کنیم؟
گاهی اوقات این پدر و مادرها هستند که باعث میشوند، در فرزندشان سندرم تک فرزندی بروز کند و او دچار رفتارهای نامطلوب و منفی شود؛ لذا اگر میخواهید از این اتفاق جلوگیری نمایید، بهتر است راهکارهای زیر را انجام دهید:
سعی کنید از فرزند خود بیش از حد مراقبت نکنید؛ اگرچه همه والدین دوست دارند در همه حال پشتیبان و حامی فرزندان خود باشند، اما این امر نباید تبدیل به مراقبت بیش از حد شود. شما بهعنوان پدر و مادر باید به کودک خود اجازه دهید تا روی پای خودش بایستد، با مشکلات مواجه شود و مراقب خود باشد. پیشنهاد می شود درباره تاثیر پدر در تربیت کودکان را بخوانید.
سعی کنید نسبت به کودک قانونمند باشید؛ نه خیلی سختگیر و نه اینکه کودک را به حال خود رها کنید؛ کودکی که تک فرزند است باید بهخوبی بداند اگرچه تنها بچه پدر و مادر خود محسوب میشود، اما این بدان معنا نیست که همه چیز برای او است و امکانات موجود باید تقسیم شوند. در اینجا لازم است والدین فرزند خود را قانونمند تربیت کنند و مهارتهایی نظیر گذشت، رعایت نوبت، همکاری و … را به او آموزش دهند، البته متناسب با سن کودک.
سعی کنید از کودک خود انتظارات غیرواقعی نداشته باشید؛ قرار نیست فرزندتان همه آرزوهای دست نیافتی شما را به واقعیت تبدیل کند. شما بهعنوان والدین باید با او شبیه یک انسان معمولی رفتار کنید و انتظارات معقول از او داشته باشید. پس انتظارات خود را از کودکتان واقعبینانه کنید و اجازه دهید به آنچه علاقه دارد برسد.
سعی کنید در شرایط مختلف اجازه دهید کودک خودش تصمیم بگیرد؛ درصورتیکه شما بخواهید بهجای فرزندتان فکر کنید و تصمیم بگیرید، او نمیتواند خیلی از مهارتها را یاد بگیرد، بنابراین گاهی اوقات در برخی از موارد او را راهنمایی کنید و اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد، افکارش را بشناسد و راهکار مناسب را انتخاب کند.
سعی کنید فرزندتان را برای تعاملات اجتماعی تشویق کنید؛ کودکان باید یاد بگیرند که از یک سنی به بعد لازم است وارد اجتماع شوند، برای خودشان دوست پیدا کنند، با کشمکشها و سختیها کنار بیایند و برای این تجربه پدر و مادر باید به کودک خود زمان بدهند تا وارد تعاملات اجتماعی بشود. پیشنهاد می شود از اسباب بازی 2 تا 5 سالگی بانک بازی دیدن فرمایید.
کلام آخر
ما در این پست تحت عنوان “سندرم تک فرزندی چیست” تلاش کردیم شما والدین عزیز را که صاحب یک فرزند هستید، بیشتر با این موضوع آشنا کنیم و در مورد تأثیرات آن بر روی خلقوخوی کودک تک فرزند مطالبی را بیان کردیم.
درگذشته تصور بر این بود که سندرم تک فرزندی میتواند آسیبهای زیادی را برای کودکانی که خواهر و برادر ندارند، به همراه داشته باشد، اما در حال حاضر نظر روانشناسان تغییر پیدا کرده است. پیشنهاد می شود درباره علت پرخاشگری کودکان بخوانید.
اگرچه تک فرزندی میتواند مزیتهای زیادی را برای کودک به همراه داشته باشد نظیر اینکه:
- او رابطه بهتری با والدینش دارد.
- از امکانات رفاهی بیشتر برخوردار است.
- منظم و وظیفهشناس خواهد بود و …
اما بهتر است پدر و مادرهایی که تنها یک فرزند دارند حتماً مراقب رفتار خود باشند تا کودک آنها دچار این مشکل نشود، دراینخصوص والدین میتوانند از کتابهای منتشر شده در این زمینه کمک بگیرند، به مقالات متعدد اینترنتی مراجعه نمایند و درصورتیکه رفتار نامناسبی از فرزندشان مشاهده کردند میتوانند با مشاوران خانواده در ارتباط باشند و از آنها راهنمایی بگیرند. پیشنهاد می شود درباره اشتباهات تربیت کودک بخوانید.
و در انتها برایمان بنویسید اگر صاحب یک فرزند دختر یا پسر هستید، چگونه با او رفتار میکنید که تحت تأثیر سندرم تک فرزندی قرار نگیرد؟
برخی از سوالات رایج:
سندرم تک فرزندی چیست؟
سندرم تک فرزندی در واقع مجموعهای از مشکلات است که ریشه اصلی آن مربوط به تنها بزرگ شدن کودک در خانواده میشود. نشانههای سندرم تک فرزندی چیست؟
1. از بودن در جمع خجالت میکشد 2. با خودش یا با یک دوست خیالی صحبت میکند 3. در مواجهه با مشکلات، آنها را بیان نمیکند و ترجیح میدهد با مشکلاتش زندگی کند 4. با شادی مشکل دارد و دوست ندارد شاد باشد 5. رفتار خوبی با دیگران ندارد.